Tatuowanie, a miłość...

 

OPIS.

Tatuaż może być zbroją, czyjąś historią, którą poznaje się obraz po obrazie.

Lilianna zapomniała, czym jest bezpieczeństwo. Jedna lekkomyślna decyzja sprawiła, że już nie pamięta, jak wygląda dzień bez strachu, ale dla swojego syna – musi sobie przypomnieć.

Mat jest cenionym tatuażystą. Dawno zrozumiał, że tatuaż to nie tylko ozdoba na ciele. To szansa na ukrycie przeszłości i rozpoczęcie życia od nowa. Na to, żeby przykryć bolesną bliznę pięknym wzorem.

Ich pierwsze spotkanie jest pełne uprzedzeń. Mat widzi w Liliannie dziewczynę bez ambicji i charakteru. A on gardzi ludźmi, którzy nie mają w życiu żadnego celu.

Jednak Mat szybko zrozumie, jak bardzo się myli, szczególnie kiedy zacznie odkrywać prawdę o Liliannie, zapisaną na jej skórze.

 

źródło opisu: materiały wydawnictwa

Z panią Szafrańską miałam już do czynienia. "Właśnie tak" okazało się fenomenem, który bardzo mi przypasował. Teraz przyszedł czas na nową serię. Wzięłam się za nią, ponieważ sama okładka przykuwa oko, a przy okazji styl autorki mi się bardzo podoba. Jednakże miałam pewne obawy czy moja imienniczka podoła moim oczekiwaniom. Nie łatwo jest bowiem utrzymać się na szczycie, ale po więcej smaczków zapraszam poniżej. 

"Liliana" od samego początku jest bardzo intrygująca i przykuwająca swoją treścią każdego czytelnika. Jest to historia, która pochłonie każdego od pierwszych stron. Opowiada o młodej kobiecie i jej bardzo poważnych problemach, a przy tym o pięknej miłości, która tak wiele pomoże. Jest to historia o wzlotach i upadkach. O przyjaźni i o tym jak wiele można osiągnąć po przez zaufanie i przez wolę walki. Książka ma elementy, które w codziennym życiu przytrafiają się nie jednej osobie. Autorka naprawdę umiejętnie skrada się do głębi naszej podświadomości i próbuje wydobyć z niej wszelakie emocje. A przy tym pokazuje jak wiele można zyskać, gdy się tylko zaufa...

By zbudować nową przyszłość trzeba zamknąć rozdziały poprzedniego życia .Jak potwory w szafie. Tylko trzeba pamiętać, by zaryglować drzwi !

Ta mroczna, a zarazem momentami cukierkowa lektura sprawia, że czytanie jej jest przyjemne. Tę książkę się przeżywa wraz z bohaterami. Bo postacie w niej występujące są realistycznie wykreowani. Są bardzo barwni i przekonywujący. Posiadają cechy charakteru, które nie są przesycone. A to sprawia, iż nie ma się ich dosyć. Chce się o nich czytać więcej i więcej. 

Nadal czułam się tak, jakby moje ciało przeszyła lodowata włócznia. To był tępy ból, który miażdżył mi organy i nie pozwalał zaczerpnąć tchu. Byłam taka głupia. Myślałam, że sobie z tym poradziłam, że to już należało do przeszłości, ale nie. To było ze mną. We mnie. Te wspomnienia… one nadal siedziały mi w głowie.”!

Pani Ania sprawia, że ta książka nie jest nudna i czyta się ją jednym tchem. Akcja w niej jest powalająca. Tempo tego czytadła sprawia, iż zapomina się o wszystkim. Pisarka nie daje nam czasu wytchnienia, a tylko nakłania do obracania kartek, by dowiedzieć się jak to wszystko się zakończy.

Świat jest pełen potworów, Lilka, i niekoniecznie chodzi mi o te z głębi szafy czy chowające się pod łóżkiem.
Miała rację. Znowu. To ludzie byli potworami".

Ta lektura sprawia, że ma się niedosyt i chce się poznać dalsze losy bohaterów. I chociaż nie jest to grube tomiszcze, to zawiera wszystkie elementy, które skłaniają do przemyśleń, a zarazem do rozkoszowania się nią. 

Lekka, przyjemna, a momentami wzruszająca. Taka właśnie jest ta książka. Do tego pisana prostym językiem, a przede wszystkim zrozumiałym. Czyż to nie idealne połączenie ? Jeżeli dalej was nie przekonałam to serdecznie zachęcam do sięgnięcia po nią i samemu się przekonać. 

10/10