"Kraina cienia" Meg Cabot.

OPIS

Tuż po przyjeździe do Kalifornii Suze czeka sprawdzian, a jeszcze nawet nie zdążyła się rozpakować. Pewien okrutny duch piekielnie pragnie zamienić jej życie w koszmar. Na szczęście Suze dzieli sypialnię z Jesse'em - najwspanialszym ze wszystkich duchów. Ale czy ośmieli się zrobić pierwszy krok.

Źródło: Lubimyczytac.pl

O książce usłyszałam całkiem nie dawno. Mimo tego, że to pozycja dla nastoletnich dziewczyn, to i ja miewam czasem takie dni, gdzie mam ochotę na coś lekkiego i niezobowiązującego. I tak właśnie nadeszła ta chwila. Chwila błogiego czytelnictwa. I oto zapraszam na recenzje książki, która porwie nie jedną młodą damę.

"Kraina cienia" to pierwszy tom powieści znanej przez młodszych czytelników na całym świecie autorki Meg Cabot. Osobiście miałam już z nią do czynienia jako o wiele młodsza dziewczyna. Jeszcze jak uczęszczałam do szkoły miałam okazję przeczytać "Pamiętnik księżniczki", który swoją drogą owego czasu był bardzo popularny. Lecz było to dawno, dawno temu i już zapomniałam jakim stylem operuje pisarka. Jednakże z przyjemnością wzięłam się za tą opowieść, aby na nowo móc wejść w świat wykreowany przez pisarkę.

- "Niebo nie zna wściekłości, jak miłość zamieniona w nienawiść, ani piekło takiej furii, jak zraniona kobieta".
Spojrzałam na niego zdziwiona.
- Mówisz na podstawie własnego doświadczenia?
W świetle księżyca zobaczyłam, że uśmiecha się lekko.
- Cytuję Williama Congreve'a.
- Och. - Zastanawiałam się przez chwilę. - Ale, wiesz, czasami zraniona kobieta ma powody, żeby się wściekać.
- Mówisz na podstawie własnego doświadczenia? - zainteresował się.
- Niespecjalnie.

Suzie to nastolatka która ma swoją tajemnicę o której nie może rozmawiać z nikim. Przeprowadziła się razem z matką do Kalifornii i tutaj próbuje ułożyć sobie na nowo życie. To tak w skrócie. A teraz kilka słów ode mnie. Jest to po części irracjonalna historia o bytach, które są momentami przerysowane. Mrok cierpienie smutek i sekrety to idealne wyrazy określające ten utwór. No, ale przede wszystkim książka ta nie jest skomplikowana. Może i jest przewidywalna, ale to dodaje jej jako tako takiego uroku. No i ma krótkie rozdziały, a przez to czyta się ją bardzo szybko. 

Zasnęłam z niezłomnym zamiarem, żeby obudzić się wcześnie, zadzwonić do ojca Dominika i ostrzec go przed Heather. Zamiary są jednak tyle warte, co ludzie, którzy je mają.

Jest to typowy odmóżdżacz po ciężkich lekturach. Wyjątkowo dobrze napisana. Nie posiada nadmiernych opisów. Jednak trzeba na to spojrzeć z przymrużeniem oka, ponieważ jak wiadomo jest to lektura dla młodszych czytelników. Im z pewnością bardziej się to spodoba. Tym bardziej, że są tam wątki miłosne jak i pokazujące prawdziwą przyjaźń. 

Meg Cabot udowodniła, że potrafi wciągnąć każdego w swój wyimaginowany świat. Ja jak najbardziej mogę ją polecić młodszym czytelnikom. 

6/10