"Pruskie baby" Małgorzata Starosta.

OPIS.

Nikt tak nie potrafi zepsuć świąt jak własna rodzina. Zwłaszcza gdy znienacka postanawia dać się zabić...🔪

Edyta, uciekająca od nieszczęśliwego małżeństwa na rodzime Podlasie, niespodziewanie znajduje się w centrum kryminalnej intrygi. Rodowe sekrety jeden po drugim wdzierają się w sielską atmosferę Wielkanocy. Komendzie Wojewódzkiej Policji we Wrocławiu patrzy na ręce ABW, w Augustowie na jaw wychodzą zaskakujące koligacje, a zbiegi okoliczności mnożą się niczym grzyby po deszczu.

Nieszczęśliwa dziewczyna, samolubny maminsynek, zdemoralizowana kuzynka, przebojowa babcia i błyskotliwy policjant. A nawet trzech policjantów.
🌸🌸🌸
„Pruskie baby” to ciepła, pełna humoru opowieść o poszukiwaniu siebie, sile rodziny i tajemnicach z przeszłości. Czy ta Wielkanoc mogłaby wyglądać inaczej? Z pewnością, gdyby tylko przytrafiła się komuś innemu.

 

źródło opisu: https://www.arw-vectra.pl/

"Pruskie baby" to tytuł, który trafił do mnie całkiem przypadkowo. Przeglądałam akurat różne strony z książkami i tak natrafiłam na tą propozycje. Nie wiedziałam co się po niej spodziewać, ponieważ o autorce wcześniej nie słyszałam. Jednak jako fanatyczka polskich pisarzy z przyjemnością postanowiłam szybko sprawdzić czy odnajdę się w tej pozycji.

Ten utwór od samego początku jest skrupulatnie przygotowany. Od pierwszych zdań potrafi nakłonić czytelnika do dalszego czytania. A niesamowite jest w tym to, iż nie posiada rozdziałów. Jest to książka pisana od początku do końca bez jakichkolwiek tytułowany odstępów lub tym podobnych. Ta lektura to ciąg opowieści o dwóch osobach. O dwóch dorosłych ludziach, którzy są skrajnie bardzo różni od siebie. W tej historii poznamy Rafała i jego żonę Edytę.

Nie wierzę w zbiegi okoliczności. Zbiegi okoliczności zawsze są zaplanowane.

Całość kręci się na terenie Polski gdzie krok po kroku odkrywamy jak bardzo to małżeństwo nie pasuje do siebie. Wracając jednak do krajobrazu naszego kraju to warto zwrócić uwagę na bardzo dokładne opisy miejsc stworzonych przez pisarkę. Szczegółowo i przede wszystkim obrazowo przedstawia Wrocław jak i Podlasie. (A tam mnie jeszcze nie było). Cieszę się, że mogłam chociaż przez te pozycje poznać bliżej uroki tak pięknych okolic.

Źródło.

A najciekawsze jest to, iż nic nie wskazuje na to że coś przykrego się stanie. Początkowo książka ta sprawia wrażenie, że będzie to gatunkowo bardziej obyczajowo romanistyczna historia. Jednak można się zmylić, bo tuż po kolejnych stronach dowiadujemy się wstrząsających rzeczy. I teraz tylko nachodzi pytanie, ale jak to u licha się stało? I tu zaczyna się wątek kryminalny z mieszaniną rozterek jednej z bohaterki.

Źródło.

No, bo warto w tym momencie wspomnieć o wykreowaniu postaci w tej książce. Edyta i Rafał to małżeństwo, ale niestety jak można stwierdzić niezbyt udane. I to właśnie na tych dwóch bohaterach autorka skupiła całą swoją powieść. Opowiada losy tych dwojga ludzi przez pryzmat obyczajowo kryminalny. Rodaczka postanowiła tego mężczyznę przedstawić w bardzo nieciekawym świetle. Stworzyła go na wzór bufona i zarozumialca, a przede wszystkim za zbyt pewnego siebie ignoranta. Jednak za to druga bohaterkę poznajemy z tej pozytywnej strony. Jako młodą kobietę, która jest bardzo otwarta i przyjaźnie nastawiona do życia.

Źródło.

Przede wszystkim są to dwie różne historie. Są to historie które wciągają i opowiadają dwa całkiem inne dylematy. Edytka ma problem z mamą i nie tylko. Za to Rafałek to ma ogromny problem ze policją. Niby dwie różne historie, ale łączy je bardzo dużo.

Jednak gdy sprawa zaczyna się już powoli normować, a karty zaczynają wychodzić na stół i się odsłaniać, to cała ta historia zaczyna się mi plątać. Zaczyna się robić pogmatwana. Zaczynam zdawać sobie sprawę, iż nie jest to, aż tak fascynująca powieść jak na początku mi się wydawała. Lecz wiem także, że kiedyś sięgnę sobie po drugą część tej serii.

Książkę polecę przede wszystkim kobietą, które szukają czegoś przy czym będą mogły odetchnąć od ciężkiego dnia. Tym bardziej, że akcja całej tej historii jest  również miarowa i powoli tocząca się do przodu.

7/10

Macie już ją za sobą? A może macie ją w planach ?
Koniecznie dajcie znać w komentarzu.