Zastrzyk śmierci.

OPIS.

Morderca już wydał wyrok. Zostało niewiele czasu.

Ewa Frydrych znajduje szczelnie owinięte taśmą ciało męża – szefa portalu krytyki kulinarnej, którego opinie nie wszystkim przypadły do gustu. Dlaczego ktoś wstrzyknął mu truciznę i pozbawił życia? Czy chodziło tylko o zemstę, czy za zbrodnią kryje się coś jeszcze? Tym bardziej że w podobny sposób giną kolejne osoby. Sprawę prowadzą starsza aspirant Agata Górska i komisarz Sławek Tomczyk, którzy próbują rozwikłać serię zagadkowych śmierci.

Tymczasem ktoś wysyła anonimy do młodszej siostry komisarza Tomczyka. Czy ma to jakiś związek ze sprawą? Kim jest Zosia i dlaczego ktoś musi ją chronić? Nowe światło na sprawę rzuci niewyjaśniona tragedia sprzed lat, która nie pozwoli o sobie zapomnieć.

Małgorzata Rogala kolejny raz udowadnia, że należy jej się miejsce na kryminalnym podium.

źródło opisu: http://czwartastrona.pl/zastrzyk-smierci/

Cykl: Agata Górska i Sławek Tomczyk (Tom IV)
Liczba stron: 352

Znowu mam przyjemność recenzować kolejny tom z serii od pani Małgorzaty Rogali. Jest to kryminał, który nigdy mnie nie znudzi, a wręcz przeciwnie jestem łakoma na dalsze części, które mam zamiar szybko przeczytać.

Oczywiście znowu muszę się powtórzyć jak przy każdej opinii jaką pisze do tego cyklu. Mamy kolejne zabójstwo i brak sprawcy. Chyba to normalne dla kryminału, ale nie najważniejsze. Jednakże mogłoby się wydawać całkiem inaczej. Zależy kto, czego szuka w takich gatunkach literackich, bo u mnie co prawda jest na pierwszym miejscu odkrycie prawdy i poznawanie etapowo zbrodniarza. Lecz nie tylko to, ponieważ cenie sobie również fabułę, która musi być rozwinięta. Koniecznie musi mnie wciągnąć. Na prawdę to wszystko serwuje nam nasza kochana rodaczka. To i oczywiście o wiele więcej. Psychologiczny kryminał z nutką romantyzmu to coś idealnego dla każdej kobiety, ale i płeć męska bez problemu odnajdzie się w tej lekturze.

źródło.

Wracając do tej pozycji mam wam wiele do napisania. Począwszy od tego, iż w dalszej mierze postacie, które występują w tej części są bardzo dobrze wykreowani. Opisy są w dalszym ciągu ciekawe,a nie nudne i obszerne. Akcja jest troszkę wolniejsza niż w poprzednim tomie i to właśnie mnie zdziwiło, ale jednak utrzymuje się na najwyższym poziomie. No i jakby mogło zabraknąć morału, który i w tej lekturze występuje. To akurat jest największy atut tej historii i to może, dlatego też tak łatwo i z zaciekawieniem mi się ją czyta. Dodając do tego stylistykę, która jest lekka i bardzo łatwa w odebraniu, to mamy mieszankę wybuchową. Nic dodać nic ująć.

Obecni szefowie to ludzie bez wiedzy i doświadczenia, ale z rozdętym ego. Nigdy nie pozwolą, żeby pracownik był mądrzejszy od nich, a mądrość przychodzi zazwyczaj z wiekiem, podobnie jak doświadczenie. Dlatego nikt nie zatrudni starego.

Na koniec tylko dodam, że byłam już bliska odkrycia prawdy, gdy nagle wszystko się pozmieniało i doszły nowe informacje. Jednakże po przeczytaniu kolejnych stron znowu wróciłam na trop zabójcy, który w 99% nim był. I to się okazało prawdą, ale jednak nie do końca, bo chociaż odnalazłam winowajcę to historia, dlaczego zabijał była o wiele bardziej fascynująca. Jest to nie bywałe ile pani Rogala ma w sobie pomysłów i jak dobrze przekazuje to wszystko czytelnikowi. Jestem pod ogromnym wrażeniem, że kolejny tom nie okazał się jakąś totalną klapą. A już teraz wiem, ze następna część będzie jeszcze lepsza, ponieważ zdradza mi o tym końcowy epilog.

Jak już możecie się domyśleć, że książkę jak najbardziej polecam. Autorka nie tylko zabierze nas w świat kryminalny, ale i również pozwoli na chwilę odetchnąć przy lekko napisanej wersji obyczajowej głównych bohaterów, gdzie miłość wokół nich rozkwita.

8/10

Praca jest tylko dla młodych, ale też nie ma się czym szczycić, droga pani ! W majestacie prawa zawiera się śmieciowe umowy, na porządku dziennym jest chamskie traktowanie, darmowe okresy próbne, oszustwa na podatku i ZUS-ie.