Wszyscy kłamią.

OPIS.
Wierzyła, że im więcej wypocisz na treningu, tym mniej wycierpisz w walce.
Wierzyła, że najlepszym sposobem, by uniknąć złamanego serca, jest udawać, że się go nie ma.
Wierzyła, że to, jak mówisz, jest często ważniejsze niż to, co masz do powiedzenia.
Wierzyła też w filmy akcji, trening siłowy, potęgę makijażu, ćwiczenie pamięci, równe prawa oraz to, że z filmików na YouTube można się nauczyć miliona rzeczy, których na próżno szukać w college’u.

Jule West Williams to wojowniczka, dziewczyna kameleon, zawsze gotowa do ataku.
Imogen Sokoloff to dziedziczka fortuny i zagubiona w życiu sierota. Co przyniesie przyjaźń tych dwóch tak różnych dziewczyn?

Nowa powieść autorki „Byliśmy łgarzami”. Kryminał psychologiczny pełny suspensu, intryg i nieczystych zagrywek. E. Lockhart stworzyła porywającą historię młodej kobiety, której diaboliczne umiejętności stały się przepustką do wygodnego życia.

źródło opisu: http://czwartastrona.pl/klamczucha/

Tytuł oryginalny: Genuine Fraud
Liczba stron: 320

Nie wiem co mnie napadło, żeby sięgnąć po tą książkę. Tym bardziej, że wiele opinii wskazywało na to, że nie jest to najlepsza pozycja. Jednak coś mnie podkusiło i wzięłam ją we swoje rączki. Tylko, że niestety nie potrafiłam jej dokończyć. Wiem, wstyd się przyznać, ale już dawno nie spotkałam się z tak beznadziejną lekturą.

To będzie bardzo krótka recenzja, ale za to mam nadzieję, że interesująca. Ja naprawdę starałam się jak mogłam, ale no cóż padłam po połowie lektury. Chociaż zawsze daję szanse autorom i z chęcią sięgam po ich twórczość to niestety tym razem przez bardzo długi czas nie sięgnę po nic od tego autora. Jestem rozczarowana i zawiedziona.

Istnieją siły tkwiące w twoim ciele, które nigdy cię nie opuszczą, bez względu na twój wygląd, bez względu na to, kto cię kochał albo nie kochał.

Od początku ta historia wydawała mi się jakaś dziwna. Nie potrafiłam się w nią wciągnąć. Bohaterzy mi w ogóle nie przypasowali, a sama fabuła nie ciekawa i mało interesująca. Akcja zaś w niej ciągła mi się niemiłosiernie. Lecz sam styl autora troszkę mnie zaciekawił. Jednakże nie na tyle bym dała rade dotrzeć do końca.

Wierzyła też, że im więcej wypoci na treningu, tym mniej wycierpi w walce.
Wierzyła, że najlepszym sposobem, by uniknąć złamanego serca, jest udawać, że się go nie ma.
Wierzyła, że to jak mówisz jest często ważniejsze niż to co masz do powiedzenia.
Wierzyła też w filmy akcji, trening siłowy, potęgę makijażu, ćwiczenie pamięci, równe prawa oraz to, że z filmików na YouTubie można nauczyć się miliona rzeczy, których na próżno szukać w college'u.

Jedynym ciekawym elementem jakim spotkałam w tej książce, a nie zdarzyło mi się w innej jest to, że pisarka całą książkę ułożyła nie chronologicznie. To znaczy, że rozdziały są ułożone od teraźniejszości, aż przechodzimy do tego co działo się na początku. I to chyba sprawiło, że ta pozycja mnie znudziła , a na dodatek im dalej czytałam tym bardziej czułam, że nie wiem o co chodzi w tej historii.

Jestem przekonana, że prędko nie sięgnę po nic od pani E. Lockhart. Zawiodłam się i to bardzo. Wiem też o tym, że niektórym osobą ta historia przypadnie do gustu. I również jestem przekonana, że znajdą się i tacy czytelnicy się znajdą, którym ta książka przypadła do gustu. Ja osobiście jej nie polecam.

1/10