Podniebna miłość.

Szesnastoletnia Babi, dziewczyna, z tak zwanego dobrego domu, świetna uczennica i przykładna córka, na skutek pogmatwanego splotu przypadków, poznaje Stepa, agresywnego chuligana, którego życie składa się z ćwiczeń na siłowni, wyścigów na motorze i bezsensownych bijatyk. Mimo krańcowo różnych charakterów i sprzeciwu apodyktycznej matki Babi, zakochują się w sobie bez pamięci. Pod wpływem tej miłości, która oczywiście nie ma szans na przetrwanie, zmieniają się oboje. Babi otwiera się na świat, dojrzewa,
a Step staje się bardziej refleksyjny, łagodniejszy. Babi jest jedyną osobą, której Step powierza swój mroczny sekret, który tłumaczy jego agresywne i destrukcyjne zachowania. Swobodnie poruszając się w świecie pojęć, które określają świat włoskiej młodzieży, Moccia opowiedział niezwykle wiarygodnie i płynnie uniwersalną historię o młodzieńczym buncie, bólu dorastania i problemach rodzinnych.


Ocena: 1/10


Od razu muszę się przyznać, że niestety nie potrafiłam przez nią przebrnąć. Książka w 100% nie dla mnie. Dlatego ta recenzja będzie krótko i na temat.
Kupiłam ją za śmieszne pieniądze, ale to jest najmniej ważne.

Zaopatrzyłam się w nią, bo przeczytałam dużo dobrych o niej opinii. Jednak jak się okazuję każdy lubi czytać co innego.  Z pewnością większość z was będzie miało odmienne zdanie, ale to dobrze, bo kto powiedział, że każdy musi uważać tak jak ja ?

Szczerze pisząc przeczytałam kilka rozdziałów ( chyba 5 ). Tekst jak dla mnie nie zrozumiały i przez te kilka rozdziałów strasznie się męczyłam. Ja po prostu nie wiedziałam o co chodzi w tej powieści. Dlatego postanowiłam porzucić tą lekturę.

Co mogę dodać ?

Po przeczytaniu tych kilka rozdziałów postanowiłam zobaczyć film. Co się okazało według mnie film jest o wiele lepszy od książki, a sami wiecie, że to się bardzo rzadko zdarza.


Książkę sprzedałam i mam nadzieję, że innej osobie się spodoba.

- Jestem szczęśliwa. Nigdy w całym moim życiu nie czułam się tak dobrze. A ty?
- Ja? – przytula ją do siebie – ja czuję się znakomicie.
- Tak, że mógłbyś palcem dotknąć nieba?
- Nie, nie tak.
- Jak to, nie tak?
- O wiele wyżej. Co najmniej trzy metry nad niebem.

To tyle na dzisiaj.
A jakie są wasze opinie ? Podobała wam się ?
 Z chęcią poczytam co wy sądzicie.

Pozdrawiam Ana.